Zihninde bir kokuyla canlanan anıların tarifi mümkün değildir. O ana duyulan özlemin yerineyse hiçbir şey konamaz . aslında ne mekan vardır nede zaman .. aslolan o zamana tekrar girmenin imkansızılığıdır. Bir türküdür kimi zaman yaşadığın şimdi uzak gelsede …
Anlatılamaz bir sızıdır artık o yarım kalmışlık .yanlış noktalamadır ve bitmiştir …
Kimi zaman sen çıkmışsındır içinden kimi zamanda çıkarılmışsındır …gözlük camındasındır artık . buğulanmışsındır.. . işte o zaman yaşadığın her şey şerit olmaktan çıkar …karla kaplı beyaz gecelerde ölümü gördüğünü sandığın şey 15 yıl sonra gerçek bir mezar taşıyla karşına çıkar…
Hep taptım yalnızlığıma . hep duydum sesimi en susturduğumu sandığım zamanlarda bile …yılda 3 defa sadece kendime akıtabildiğim katı gözyaşlarımla …kadınım çünkü doymuyorum mutsuzluğa ve kendime ..herkes gibi bende yokoluşumu düşünüp üzülüyorum. En çokta kendime ..
Üç ben var içimde şimdi üç de gözyaşım… anlamını bilmediğim bide sözcüklerim…. bir bayram gününde aslında özlediğimi bile unuttuğum resimlerimdeyim .. üç kişideyim…yarım kalan ve beynimi kemiren gözaltındayım..kendi yükümdeyim zehirimle ..
